جابجایی عصب اولنار در آرنج

گیر افتادگی عصب اولنار سندرم تونل کوبیال و سندرم تونل اولنار نیز نامیده می شود.

 

 

جابجایی عصب اولنار چیست؟

عصب اولنار یک عصب منفرد است که از گروهی از اعصاب به نام شبکه بازویی نشات میگیرد. از سمت داخل بازو ، از پشت برجستگی استخوانی در قسمت داخلی آرنج موسوم به اپی کندیل داخلی قرار دارد و تا انتها به سمت عقب ادامعثه دارد و عصبدهی عضلات بازو و حس دست را در طول مسیر فراهم می کند. جابجایی عصب اولنار روشی است که برای انتقال عصب اولنار از پشت اپی کوندیل داخلی به موقعیت مناسب انجام می شود که در اثر برجستگی استخوانی تحریک یا گیر افتاده نشود. کلمه جابجایی به معنای تغییر موقعیت است.

 
 

چه کسی به انتقال عصب اولنار نیاز دارد؟

جابجایی عصب اولنار در بیمارانی انجام می شود که عصب اولنار در برابر اپی کوندیل داخلی فشرده شده باشد. فشرده سازی می تواند به دلیل فشار بیش از حد به ناحیه ای که عصب اولنار در آن قرار دارد ، از جمله تکیه دادن آرنج به میز روی میز برای مدت طولانی ، شکستگی اپی کندیل داخلی یا حتی قرار گرفتن آرنج روی شیشه اتومبیل هنگام رانندگی در مسافت های طولانی باشد. علاوه بر این ، برخی شرایط خاص مانند آرتریت روماتوئید و سندرم تونل کوبیال نیز می توانند باعث به گیرافتادگی عصب اولنا شوند.

در نتیجه فشرده سازی عصب اولنا ، عملکرد عصب تحدید مشثیشود. بیماران ممکن است در ناحیه اپی کوندیل داخلی درد داشته باشند یا حتی ممکن است ضعف عضلانی را که از طریق عصب اولنا تأمین می شود داشته باشند. سایر علائم ممکن است گزگز و بی حسی انگشتان باشد.

 

مراحل انتقال عصب اولنار چیست؟

آماده سازی

این روش با بیهوشی عمومی یا با بی حسی منطقه ای انجام می شود. ناحیه عصب اولنار با محلول ضد عفونی کننده واقع شده و تمیز می شود.

 

برش اولیه و محل یابی اعصاب

یک برش در اطراف اپیکندیل داخلی ایجاد می شود و جراح محل عصب اولنار را پیدا می کند.

 

انتقال عصب

این عصب سپس از محل خود در زیر اپی کندیل داخلی خارج شده و در یک ناحیه سطحی تر در قسمت جلوی اپی کندیل داخلی قرار می گیرد. این موقعیت جدید ممکن است مستقیماً زیر پوست باشد یا ممکن است درون یک عضله باشد. به این فرآیند انتقال عصب اولنار از شیار زیر اپی کندیل داخلی به قسمت جلوی اپی کندیل ، جابجایی قدامی گفته می شود.

 

انتهای جراحی

به دنبال جابجایی عصب اولنا ، گچ یا آتل آرنج گرفته می شود و آن را در حالت خمیده حفظ می کند. موقعیت خمیدگی ممکن است در یک زاویه 45 درجه تنظیم شود ، این زمانی است که عصب اولنار زیر پوست قرار می گیرد ، یا در زاویه 90 درجه قرار می گیرد ، این زمانی است که عصب اولنا در داخل عضله قرار می گیرد. این وضعیت برای مدت تقریبی 2 تا 4 هفته حفظ می شود. این اجازه می دهد تا برش پوست بهبود یابد و عصب اولنار به موقعیت جدیدی که در آن قرار گرفته عادت کند.

 

بعد از عمل

بهبودی کامل ممکن است 3 تا 6 ماه طول بکشد ، اما زمان بهبودی بسته به نوع جراحی ، شدت آسیب دیدگی ، سلامت عمومی بیمار و رعایت تمرینات فیزیوتراپی و سایر عوامل متفاوت خواهد بود. بعد از 2 تا 4 هفته ، متخصصین فیزیکی برای انجام یک حرکت کامل از مفصل آرنج ، یک برنامه ورزشی را توصیه می کنند. تمرینات کششی و تقویت عضلات به تدریج انجام می شود ، نه تنها برای بازگرداندن عملکرد کامل ، بلکه همچنین برای کاهش تورم و کنترل درد است. از آنجا که قبل از هرگونه عمل جراحی ، شرح حال دقیق و معاینه بالینی انجام می شود ، احتمال بروز عوارض جانبی یا عوارض بعید به نظر می رسد. گرچه نادر است ، خطرات مرتبط با این روش مربوط به بیهوشی عمومی یا آسیب به عصب در حین جابجایی است.