مفصل زانو شایع ترین محل استئوآرتریت (آرتروز ) در بدن مى باشد که امروزه بیش از ۲۵۰ میلیون نفر در دنیا را درگیر کرده است .
آرتروز یکى از مهم ترین علل نقص عملکردى بوده و مى تواند فعالیت هاى روزانه فرد را به میزان زیادى محدود کند .
آسیب مفصلى به صورت پیشرونده موجب تخریب غضروف مفصلى ، به جود آمدن زوائد استخوانى و در نهایت کاهش فضاى مفصلى خصوصاً در قسمت داخلى مى شود.عوامل متعددى در شکل گیرى این تغییرات نقش دارند که به همین علت میزان پاسخگویى به روش هاى درمانى در افراد مختلف متفاوت است .استئوآرتریت زانو از دسته بیمارى هاى مولتى فاکتوریال است که ناشى از تقابل شرایط زمینه اى فرد و فاکتور هاى محیطى مى باشد.
امکان وقوع آن در تمامى سنین وجود دارد ولى به طور کلى در سنین بالاتر و همچنین خانم ها شایع تر است.سابقه ى آسیب و تروماى مفصلى به تنهایى ریسک ایجاد آرتروز در آینده را تا ٣ برابر افزایش مى دهد.
عوامل ژنتیکى،اضافه وزن، ضعف عضلانى،دفورمیتى هاى مفصل زانو مثل پاى پرانتزى از عوامل زمینه ساز آرتروز مى باشند که به تدریج سبب آسیب غضروف مفصلى و تخریب آن مى شوند.